Hindistan’da Üçüncü Cinsiyet: Hicralar

Hicralar “kadın gibi giyinen ve hareket eden erkekler” nesillerdir Hindistan’da var olmuştur. Güney Asya toplumu içinde, gelenek yoluyla kurumsallaşan üçüncü cinsiyet rolünü sürdürüyorlar.

Hicralar genellikle hadımlar (hadım edilmiş erkekler) olarak tanımlanır ve hem Hindu hem de Müslüman kültürlerde kabul edilir. Hindistan’ın Müslüman hükümdarlarının kraliyet mahkemelerindeki hadımlara yapılan sayısız referans, Hicraların mirası olarak gösteriliyor. Birçoğunun “hadım etme operasyonu” ndan geçene kadar kendilerini gerçek Hicralar olarak görmemeleri, ölülerini yakmak yerine gömmek gibi gözlemledikleri İslami uygulama unsurları gibi onları bu geleneğe bağlamaktadır.

Hinduizm’deki çift cinsiyetli figürler, dini bağlamda başka kimlik kaynakları sağlar. Tanrı Shiva bazen bir kadın şeklini alır; Mahabharata destanındaki Arjuna, sürgünü sırasında bir hadım olarak yaşadı. Hem Hindu hem de Müslüman Hicralar, ana tanrıça Bahuchara Mata’nın adanmışlarıdır; Gujarat eyaletindeki tapınak kültür merkezlerinden biridir.

Geleneksel Sosyal Organizasyon

Hicralar kendilerine dişil zamirleri kullanarak atıfta bulunur ve başkalarının da bunu yapmasını bekler. Tipik olarak, bir “guru” tarafından denetlenen beş veya daha fazla Chela’dan (mürit) oluşan geleneksel komün düzenlemesinde birlikte yaşarlar. Bir hicra hanesine yeni bir chela kabul edildiğinde, sadece gurunun soyadını değil, aynı zamanda gurunun “evi” nin üyeliğini de üstlenir, akrabalık ve kimlik duygusu veren yedi kurgusal soydan biri, her evin kendi tarihi ve kuralları vardır. Geçimini sağlamak için şarkı söyleme, dans etme ve diğer aktivitelerde eğitim alır.

Chela’nın kazançlarını, hane halkı bakımı için fonları yöneten guruya devretmesi bekleniyor. Gurulardan, Chela’nın yiyecek, kıyafet ve cep harçlığı ihtiyaçlarını karşılaması bekleniyor. Geçim kaynakları arasında evlilik ve doğum kutlamalarında performans sergilemek, sadaka için yalvarmak ve fuhuş yer alır.

Hicraların düğün ve doğum kutlamalarındaki davranışları onlara renkli (ve çapkın) bir itibar kazandırdı. Mahallede bir düğün ya da bir erkek çocuğun doğumu haberinde, bir Hicr topluluğu şarkı söyleyerek, davul çalarak ve dans ederek olayı kutsamak için habersiz ve davetsiz olarak ortaya çıkacaktır. Gösterinin görünen amacı, damat veya yeni doğan oğul adına doğurganlık için ritüel bir yalvarmadır. Dansları ve davranışları cinsel açıdan müstehcen, partinin dekorunu bozmaya yönelik kasıtlı bir girişimdir; uygun bir karşılık gelmezse, öfkelerini daha şok edici uç noktalara yükseltecekleri ima eder.

Ödeme veya “badhai”, un, şeker, bez, sari veya paradan oluşur. Ev sahipleri cimri veya ödemeyi reddederse, Hicralar genital bölgelerini açığa çıkararak, aileyi “komşularına karşı” yüksek sesle alaya alrak veya ev sahiplerine küfrederek misilleme yapar. Aşağılama çilesinin Hicralara özel güçler verdiği ve lanetlerine maruz kalmanın özellikle şanssızlık getirdiği düşünülüyor.

Günümüze ait sorunlar

Hindistan’da 1990 itibariyle tahmini 50.000 Hicra yaşıyordu, ancak bunlarla ilgili nüfus sayımı verileri mevcut değil, bu da doğru sayımı imkansız hale getiriyor. Bombay, Haydarabad, Ahmedabad ve Delhi’nin daha fakir kentsel semtlerinde marjinalleştirilmiş ve gizli bir alt kültür olarak varlığını sürdürüyorlar; Güney Hindistan, Pakistan ve Bangladeş’te de Hicra toplulukları var.

Mevcut bilgiler önemli ölçüde değişiklik gösterir. Antropolojik açıklamalar, modern Batı veya Asya etkilerinden önceki koşullara vurgu yaparak Hicraların geleneksel toplumdaki rolüne odaklanır. Diğer uçta, Hicralarla ilgili efsaneler ve klişeler, dikkat çekici manşetler olarak sürekli geri dönüştürülür. Güney Asyalı magazin dergileri, Hicraların erkek çocukları üyelerini artırmak için kaçırdığı inancını kullanıyor.

Hint toplumunun modernizasyonu, Hicraların geleneksel meslekleri icra etme fırsatlarını kısıtlamakla tehdit ediyor ve fahişeliğe olan bağımlılıklarını artırıyor olabilir. Günümüzde üniversite etkinliklerinde ve bekarlığa veda partilerinde de dans ediyorlar.

Son yıllarda, Dai Refah Derneği ve Hijra Kalyan Sabha gibi kuruluşlar, HIV / AIDS bilinci ve insan hakları sorunlarını ele almak için oluşturuldu. Bazı Hicralar siyasete karıştı – 2000 yılında “Teyze” Shabnam Mausi eyalet yasama meclisine seçildi ve Kamla Jaan ve Asha Devi kasabalarının belediye başkanları seçildi.

Hicralar transseksüellere benzetildi, ancak Hicraların çoğunun karşı cinse “geçmeye” çalışmadığı (açıkça Hicra olarak görünürler) ve sıradan kadınlar için uygun olmayan davranışlarda bulundukları için etiket sorunludur. Ancak yazar Zia Jaffrey, Hicra ailesine kabul edilmiş bir Amerikalı transseksüel kadın ile tanıştı.

Antropolog Serena Nanda’ya Hicralar kendilerini basitçe “ne erkek ne de kadın” olarak tanımladı. Nanda, Hindu düşüncesinin kategorilerin örtüşmesine, hatta çelişkili olmasına izin verdiğini ve böylece cinsiyet rollerinde esnekliği sağladığını savunuyor. Analitik bakış açısına bakılmaksızın, cinsiyet ve toplumsal cinsiyet üzerine kültürler arası perspektiflerle ilgilenenler için Hicralar muhtemelen her zaman hayranlık uyandıracaktır.

Bilgi notu: yazı kişisel araştırma sonucu edinillen bilgiler doğrultusunda yazılmış ve kişisel düşünceler içerir.